همه روزه آزمايش هاي متعددي در زمينه فيزيك، شيمي، الكترونيك، نانو و ... در آزمايشگاه هاي صنايع، دانشگاهها، مراكز تحقيق و توسعه و ... در حال بررسي و انجام ميباشد. در پروسه اندازه گيري، ذخيره سازي و كنترل يك فرآيند يا آزمايش، همواره چالش هاي مختلفي پيش روي پژوهشگران قرار دارد. دستگاه و روش اندازه گيري، ذخيره سازي و كنترل فرايند آزمايش با قابليت تجميع ديتالاگرها اختراعي است در زمينه الكترونيك و ابزاردقيق كه به اندازه گيري، ذخيره سازي و كنترل فرآيندهاي آزمايش ميپردازد و همچنين روشي نوين و مقرون بصرفه در جهت پشتيباني انواع ديتالاگرهاو سيستم هاي كنترلي در آزمايشگاه ها و مراكز تحقيقاتي مي باشد. به اين صورت كه مجموعه اي از سنسورهاي موردنياز به ديتالاگرهايSlave متصل شده و داده برداري انجام ميشود. ديتالاگرهايSlave ميتوانند به صورت مستقل عمل كنند و همچنين در صورتي كه كاربر نياز به انجام آزمايش هاي متنوع در ابعاد وسيعتر داشته باشد، جهت يكپارچه سازي فرآيند آزمايشات، تمامي ديتالاگرهايSlave (متشكل از انواع سنسورهاي مختلف مورد نياز)، ميتوانند به يك ديتالاگرMaster متصل شوند. تمامي ديتالاگرهايMaster وSlave داراي امكاناتي مانند صفحه كليد، نمايشگر، حافظه داخلي ،GSM ، Wi-Fi و... ميباشند. بهينه سازي ديتالاگرهايMaster وSlave جهت هماهنگي آزمايشات از ديگر اهداف اختراع مورد نظر ميباشد.

پلاگ ايجاد كننده ستون هوا در روش پاوردك، در زمينه مهندسي معدن و ادوات انفجار مربوط به آن، به منظور ايجاد ستون هوا در چال انفجار به روش ايردك و يا به طور جزيي تر پاوردك است. اين محصول حداقل از دو قطعه تشكيل شده است كه به صورت رزوه اي به يكديگر متصل مي شوند. قطعه پاييني به شكل دوك است كه سوراخ هايي بر روي بدنه خود دارد و ستون هوا را ايجاد مي كند و قطعه بالايي دربردارنده خرده هاي حفاري است كه ستون هواي ايجاد شده را مسدود مي كند و در بالاي آن خرج گذاري انفجار انجام مي شود. اين پلاگ در حالتي كه بر روي آن سوراخي ايجاد نشود مي تواند در انفجار به روش واتردك نيز استفاده شود. استفاده از لوله هاي رابط كه دو سر رزوه هستند و در ميان دو قطعه قرار مي گيرند امكان ايجاد طول هاي مختلف را به منظور ايجاد ارتفاع هاي مختلف ستون هوا مي دهد.

اين اختراع روشي نوين در جهت اندازه گيري ميانگين دماي نقاط مختلف در زمينه ابزار دقيق ميباشد. بحث و اهميت ميانگين گيري دماي نقاط مختلف، پارامتر بسيار مهمي در آزمايشات ميباشد. در بسياري از موارد كاربر نيازي به اطلاع از دماي تك به تك نقاط نداشته بلكه ميانگين گيري جمعي نقاط مورد نياز ميباشد. از عمده مشكلات پيش روي پژوهشگران ميتوان به داده برداري غير همزمان نقاط، افزايش زمان ميانگين گيري، بروز خطا با توجه به دخالت كاربر در نصب سنسور، تكرار آزمايش و انجام محاسبات ميانگين گيري غيرهمزمان اشاره نمود كه با روش موازي كردن سنسورهاي PT100 و سپس سري نمودن مقاومتهاي حاصل از آن ميتوان به رابطه اي دست يافت كه به ساده ترين حالت و تنها با داشتن يك ديتالاگر تك كاناله دماي نقاط مختلف را همزمان ميانگين گيري نمود، اين در حالي است كه در اين روش از سيم كشي كمتر استفاده ميشود و همچنين با كاهش توان اتلافي، خطاي كمتري در اندازه گيري خواهيم داشت.